PONIEDZIAŁEK 29.11.2021r.
Witajcie kochane dzieci!
Zaczynamy nowy tydzień !
1) Na początek spójrzcie na obrazek. I powiedzcie:
− Czym różnią się psy? − Którego chcielibyście mieć w domu? i dlaczego? - Jakie imię nadalibyście pieskowi? – A może macie w domu psa?
2) Zabawa "Przebudzenie kotka".
Dzieci są kotkami. Śpią na dywanie. Na klaśnięcie rodzica
3) Posłuchajcie opowiadania Anny Świrszczyńskiej „Pimpuś”
Pies Marka nazywa się Pimpuś. Ten Pimpuś ma brązową łatkę.
− Zgadnij, gdzie.
− Na grzbiecie?
− Nie.
− Na brzuchu?
− Nie.
− Na ogonie?
− Nie.
− No, to gdzie?
− Na nosie.
Pytają się Pimpusia kwiatki:
− Po co ci łatka na nosie?
− Żeby było ładniej.
Więc kwiatki dziwią się i szepczą jeden do drugiego:
− Ach, ach! Nasz Pimpuś to dopiero elegant!
Pytają się Pimpusia białe chmury, co płyną po niebie i zawsze się spieszą:
− Po co ci łatka na nosie?
A Pimpuś robi mądrą minę.
− Żeby było w nosek cieplej.
Więc chmury zdziwiły się jeszcze bardziej i, płynąc szybko dalej, opowiadały wszystkim:
− Widziałyśmy takiego psa, co nosi łatkę na nosie, żeby było mu cieplej.
Przyszedł raz Pimpuś do kuchni, a tam mama robi kluski. Pełno mąki na stolnicy. Pimpuś musi zobaczyć, co to. Wsadził nos w mąkę, powąchał i wybiegł na dwór. A tu wszyscy w krzyk:
− On już nie ma łatki na nosie!
Idzie Pimpuś do lusterka, patrzy – a cały nos biały.
Zgubiłem swoją śliczną łatkę. Gdzie jej szukać?
Na podwórku – nie ma. Na ulicy – nie ma.
Usiadł pies i płacze. Łzy mu ciekną kap, kap. Po kosmatej mordeczce, po nosie. Otarł je łapą. A tu wszyscy w krzyk:
− Pimpuś znowu ma łatkę na nosie!
Fiu, jak się ten Pimpuś cieszył! Chwycił własny ogon i kręcił się w kółko. Wbiegł Marek, pan Pimpusia. Wziął go na ręce i zaczął się śmiać!
− Pimpusiu, jesteś strasznie głupim psem, ale cię kocham!
Odpowiedzcie na pytania:
− Jak wyglądał Pimpuś? − Co odpowiedział Pimpuś kwiatom na pytanie o łatkę? − Co powiedział białym chmurkom? − Co mama robiła w kuchni? − Co zrobił Pimpuś? Co się wtedy stało? − Jak skończyło się to zdarzenie?
3) Zabawa ruchowo-naśladowcza „Jak Pimpuś”.
Spróbujcie naśladować psa. Co robi pies? (np. szczeka, biega, śpi, podskakuje, je…)
*Dzieci naśladują te czynności.
5) Pobawcie się, potańczcie przy piosence „Mój przyjaciel pies”
3)Zabawa „Co znajduje się w lodówce?”
Spójrzcie na obrazek. − Dlaczego mamy w domach lodówki? − Powiedzcie, co znajduje się w lodówce na pierwszej (rodzic pokazuje), drugiej, trzeciej, na ostatniej półce. (Dzieci wymieniają produkty umieszczone na kolejnych półkach).
4)Słuchanie opowiadania Marii Kownackiej „O dziadołach z kurzu, co siedzą pod komodą i trzęsą burą brodą.”
Nachyliła się nad tym Joasia.
– A-a-a-psssik! – zakręciło ją w nosie.
To dziadoły-fafoły z kurzu. Zagnieździły się pod komodą, dobrze im tam było. Szczotka o nich nie wiedziała, bo siedziały przy samej ścianie.
Aż tu wpadł kij ladaco. Naszurał, nastukał, dziady powypłaszał. Leżą na podłodze, puszą się, brodziskami trzęsą.
– Nie podchodzić, bo w nosie zakręcę!
Morus do nich podskakuje i warczy. Mruczek podniósł ogon wysoko, nastroszył się, obchodzi je z daleka, łapkami strzepuje i parska:
– Fu! Fu! Fu!
Zajrzała Joasia pod komodę.
Oj, tam głęboko, przy ścianie, jeszcze dużo takich dziadołów siedzi! Zerwała się Joasia, pobiegła do ścierki.
– Ścierko, ścierko, pod komodą siedzą dziady, ja im sama nie dam rady!
Szastnęła ścierka z kółeczka, spódnicę uniosła, poleciała do szczotki.
– Szczotko, szczotko, pod komodą siedzą dziady, ja im sama nie dam rady!
Szurnęła szczotka z kąta, czupryną zatrzęsła, poleciała do śmietniczki.
– Śmietniczko, śmietniczko, pod komodą siedzą dziady, ja im sama nie dam rady!
Spróbujcie dopowiedzieć zakończenie – co było dalej?
*Propozycja autorki:
Zerwała się śmietniczka z wieszaka, uszkiem brzęknęła, poleciała do wody.
– Wodo, wodo, pod komodą siedzą dziady, ja im sama nie dam rady!
Dopiero jak ta woda nie pryśnie na ścierkę! Ścierka jak nie hycnie na szczotkę!
Szczotka jak nie skoczy do prawej ręki Joasi! Śmietniczka jak nie furknie do lewej ręki Joasi! I ruszyły wszystkie razem z dziadami wojować.
5)Z pomocą rodziców propozycja do wykonania pracy plastycznej „Lampka nocna”.
Tył od bloku technicznego łączymy w rulon, który oklejamy kolorowymi kołami. Z koła wielkości dużego talerza robimy abażur.
Materiały:
- kolorowy papier
- klej
- nożyczki
1) Na początek zabawa paluszkowa „10 palców” – ilustrujemy tekst ruchem.
Ja 10 palców mam
Na pianinie gram
Ja 10 palców mam
I na fleciku gram
Ja 10 palców mam
I zaklaszczę wam !
2) Zagadka:
To nie wąż, choć syczy wciąż. Jeździ po dywanie, kurz je na śniadanie, chętnie nam pomaga posprzątać mieszkanie.
3) Posłuchajcie wiersza i porozmawiajcie na temat jego treści.
Szuru szu, szu, szuru szu, szu.
Pan odkurzacz poszedł w ruch.
Jeździ w koło po podłodze,
warczy przy tym bardzo srodze.
Szuru szu, szu, szuru szu, szu.
Wjeżdża wszędzie w zakamarki,
czyści też najmniejsze szparki.
Wszystkie brudy migiem wciąga
i dokładnie pokój sprząta.
Wypowiedzi dzieci na temat odkurzacza. Jak działa odkurzacz? W czym nam pomaga?
Wypróbujcie odkurzacz w domu:) poproście rodziców o wspólne odkurzenie mieszkania :)
5) Wspólnie z rodzicami stwórzcie misia